پتروژنز تودة گرانیتوئیدی جنوب شازند (جنوب‌غرب اراک)

توده‌ گرانیتوئیدی آستانه بخشی از توده‌های نفوذی موجود در زون سنندج - سیرجان را تشکیل داده و ترکیب سنگ‌شناسی این توده عمدتاً متشکل از تونالیت، گرانودیوریت، ساب ولکانیک های ریوداسیتی با ترکیب غالب گرانودیوریتی می‌باشد. مطالعات صحرایی، کانی‌شناسی، سنگ‌شناسی و ژئوشیمیایی نشان می‌دهند که ماگمای سازنده واحدهای اصلی این توده‌ از نوع I، کالکو‌‌آلکالن و غنی از پتاسیم (پتاسیک) بوده و از نظر درجه اشباع از آلومینیم (ASI) متاآلومین تا کمی پرآلومین است. پایین‌بودن نسبت‌های Al2O3/(FeO+MgO+TiO2)و (Na2O+K2O)/(FeO+MgO+TiO2) و شواهد ژئوشیمی عناصر نادر خاکی و کمیاب، نشان می‌دهند که منشأ ماگمای اولیه از پوستة زیرین بوده که در طی یک حاشیه ورقة همگرا ایجاد شده است. این ماگما احتمالاً در اثر ذوب‌بخشی پروتولیت‌های پوستة زیرین (آمفیبولیت) به‌وجود آمده است و تبلور تفریقی مذاب‌ها در سطوح بالاتر پوسته‌، واحدهای مختلف سنگ‌شناسی را سبب گردیده‌ است و ماگماهای بازالتی حاصل از گوشته که در پوسته زیرین جایگزین شده‌اند محتمل‌ترین منشأ گرمایی برای ذوب بخشی بوده‌اند.